थोड्या मनाच्या खेळासाठी वेळ! हा एक शॉट द्या आणि अ‍ॅडिटिव्हचा अंदाज लावा: हे स्टार्च, चव नसलेले, गंधहीन आणि प्रत्येक पॅकेज केलेल्या खाद्यपदार्थामध्ये, प्रथिने-समृद्ध पदार्थांपासून ते बाळाच्या सूत्रापर्यंत आढळते. तरीही, बहुतेक लोकांनी याबद्दल ऐकले नाही, त्याच्या प्रभावांवर प्रश्नचिन्ह सोडू द्या. आम्ही आता बर्‍याच वर्षांपासून हे सामान्य अन्न itive डिटिव्ह सेवन करीत आहोत आणि तरीही त्याच्या दुष्परिणामांबद्दल कोणीही हे कधीही मान्य केले नाही. याचा उपयोग दाट करण्यासाठी, जतन करण्यासाठी किंवा गोड पॅकेज केलेल्या पदार्थांसाठी केला जातो, ज्यामुळे वैज्ञानिकांमध्ये लाल झेंडे उंचावतात ज्यामुळे ते आपल्या आतड्यात शांतपणे कसे व्यत्यय आणू शकते.नियामक एजन्सींनी बर्‍याचदा “सेफ” असे लेबल लावलेले, नवीन संशोधन असे सूचित करते की माल्टोडेक्स्ट्रिन चांगल्यापेक्षा अधिक हानी पोहोचवू शकते. दाहक आतड्यांसंबंधी परिस्थिती, रक्तातील साखरेच्या स्पाइक्स आणि कमकुवत प्रतिकारशक्तीच्या वाढीसाठी हे एक मूक योगदान असू शकते, विशेषत: लोक आधीच मोठ्या प्रमाणात प्रक्रिया केलेल्या आहार घेत आहेत.
हे itive डिटिव्ह म्हणून ओळखले जाते “माल्टोडेक्स्ट्रिन “, स्टार्च हायड्रॉलिसिसपासून मिळविलेले पॉलिसेकेराइड आणि प्रक्रिया केलेल्या अन्नामध्ये जाड आणि फिलर म्हणून वापरले जाते.माल्टोडेक्स्ट्रिन जड आहे आणि सामान्यत: अमेरिकन अन्न आणि औषध प्रशासनाद्वारे सुरक्षित मानले जाते. तथापि, एकाधिक अलीकडील अभ्यासानुसार आतड्यांसंबंधी वातावरणात माल्टोडेक्स्ट्रिनने खेळलेल्या हानिकारक भूमिका दर्शविल्या आहेत, असे सूचित करते की या व्यापकपणे वापरल्या जाणार्‍या अन्न itive डिटिव्हमध्ये दाहक आतड्यांसंबंधी रोग आणि चयापचय सिंड्रोम सारख्या तीव्र दाहक विकृतींच्या वेगाने वाढलेल्या घटनेत भूमिका असू शकते. माल्टोडेक्स्ट्रिन हा कॉर्न, तांदूळ आणि बटाटा स्टार्चपासून बनविलेला कार्बोहायड्रेट आहे, बहुतेकदा त्यांचे शेल्फ लाइफ वाढविण्यासाठी आणि ग्रेव्ही जाड बनवण्यासाठी पदार्थांमध्ये वापरला जातो.अभ्यास काय सूचित करतातमध्ये अलीकडील अभ्यास प्रकाशित सेल्युलर आणि आण्विक गॅस्ट्रोएन्टेरोलॉजी आणि हिपॅटोलॉजी आरकोलायटिसच्या 2 भिन्न मॉडेल्सचा वापर करून माल्टोडेक्स्ट्रिनचा वापर केल्यास आतड्यांसंबंधी जळजळ कसे वाढू शकते किंवा खराब होऊ शकते. माल्टोडेक्स्ट्रिनचे असे हानिकारक प्रभाव एंडोप्लाज्मिक रेटिकुलम ताणतणावाच्या सक्रियतेशी आणि संरक्षक श्लेष्माच्या थरातील त्यानंतरच्या बदलांशी जोडले गेले.
अभ्यास कसा केला गेला
दोन कोलायटिस मॉडेलचा वापर
माल्टोडेक्स्ट्रिनच्या परिणामाचे मूल्यांकन करण्यासाठी संशोधकांच्या पथकाने कोलायटिसचे विशिष्ट प्रयोगात्मक मॉडेल्स, दाहक आतड्यांसंबंधी परिस्थिती सामान्यत: उंदरांमध्ये अभ्यासली. अभ्यासाला असे आढळले
- रासायनिक प्रेरित कोलायटिस, जेथे ते मानवी दाहक आतड्यांसंबंधी रोगासारखे दाहक नुकसानाची नक्कल करते
- आनुवंशिकदृष्ट्या संवेदनाक्षम उंदीर, जे आतड्यांसंबंधी जळजळ होण्यास प्रवृत्त असतात.
या दोन्ही परिस्थितींमध्ये, उंदीरांना सेट कालावधीत माल्टोडेक्स्ट्रिनच्या वेगवेगळ्या एकाग्रतेसह आहार दिला गेला.
डोस-आधारित विश्लेषण
माल्टोडेक्स्ट्रिनच्या सेवनाच्या डोसच्या पातळीत त्यानंतरच्या वाढीसह, आतड्यांसंबंधी जळजळ आणखीनच वाढली. म्हणजे, उंदीरच्या आत जितके अधिक माल्टोडेक्स्ट्रिन होते तितके तीव्र जळजळ बनले.
मायक्रोबायोटा विश्लेषण
अभ्यासामध्ये आतड्याच्या भिंतीच्या आतील अस्तरवरील परिणामांचे मूल्यांकन देखील केले गेले. हे सिद्ध झाले की माल्टोडेक्स्ट्रिन क्रोहन-संबंधित ई. कोलाईद्वारे बायोफिल्म तयार करण्यासारख्या हानिकारक बॅक्टेरियाच्या वर्तनास प्रोत्साहित करू शकते.
माल्टोडेक्स्ट्रिनच्या नुकसानीमागील मुख्य यंत्रणा काय आहे?
संशोधनात असे दिसून आले आहे की या नुकसानीमागील मुख्य यंत्रणा एंडोप्लाज्मिक रेटिकुलम (युकेरियोटिक पेशींमध्ये आढळणारी एक महत्त्वपूर्ण ऑर्गेनेल) वर ताणतणावांशी जोडलेली दिसते. जेव्हा ही प्रणाली ओव्हरबर्डेन केली जाते, तेव्हा यामुळे ऊतींचे नुकसान आणि जळजळ होण्यास कारणीभूत ठरणार्‍या तणावाचा प्रतिसाद होतो. आश्चर्याची गोष्ट म्हणजे, जेव्हा संशोधकांनी हा ताण कमी करण्यासाठी समान औषधासह उंदीरांवर उपचार केले तेव्हा जळजळ आणि श्लेष्मा कमी होणे लक्षणीय प्रमाणात कमी झाले.
